«Մշակույթի նախարարը տոմս է գնում ու գալիս ներկայացում նայելու. գոնե ես նման բան չեմ տեսել»

Սեր, խարդավանք, շահավետ կամ չկայացած ամուսնություն: Արդարություն, որ ամենաուշն է օգնության հասնում: Շողոքորթներ, որ եղել են ու կլինեն, որովհետև նրանց ծնում է հասարակությունը: Գյումրու Վարդան Աճեմյանի անվան դրամատիկական թատրոնում 41 տարվա ընդմիջումից հետո բեմ բարձրացավ Հակոբ Պարոնյանի «Շողոքորթը» թատերգությունը: Ներկայացման առաջնախաղը դիտելու համար Երևանից Գյումրի մեկնեցին մշակույթի նախարարը և նախարարության մի քանի տասնյակ աշխատակիցներ: Ճանապարհային արկածները չուշացան: Ավտոմեքենան հանկարծ լցվեց ծխով: Թատերասերները փակեցին Գյումրի-Երևան մայրուղին` խոսքուզրույցով, տեսարանները զննելով, լուսանկարելով ու լուսանկարվելով և ներկայացմանը սպասելով: Բարի մարդիկ (պատահական անցորդներ) իրենց մեքենաներով թատերասերներին խումբ-խումբ հասցրին Գյումրի:

Մինչ պրեմիերան` Գյումրու թատրոնի ներկայացուցիչները մամուլի ասուլիս հրավիրեցին, իրենց բնորոշմամբ`հետաքրքիր ու անսովոր տաղավարում: Ասուլիսին ներկա էր նաև մշակույթի նախարարը:
Արդեն դահլիճում զրուցեցինք Գյումրու թատերասերների հետ: Ասացին, որ ոչ մի ներկայացում, հատկապես` պրեմիերաները, բաց չեն թողնում, ընթացիկ ներկայացումներին նույնպես հետևում են, տեղեկանում են թատրոնի ֆեյսբուքյան էջից, ցուցատախտակներին փակցված աֆիշներից: Ներկայացումներից առանձնացրին «Սիրային խաղերը», «Տարբեր նվագները», «Արշիլ Գորկին»: Սիրված դերասանների անունն էլ նշեցին` Հովհաննես Հովհաննիսյան, Տիգրան Գաբոյան: Հպարտությամբ հավելեցին` Գաբոյանը երիտասարդ է, բայց վաստակավորի կոչում ունի, մարմնավորում է նաև Արշիլ Գորկուն ու շատ նման է նկարչին:

Մի վերջին հարց էլ տվեցի` սոցիալական խնդիրները պատճառ չե՞ն դառնում թատրոն չգնալու: Պատասխանը` չէ, օգնում է, թատրոնն օգնում է հաղթահարելու խնդիրները: Իսկ «Շողոքորթը» և մատը ցավի վրա դրեց, և ծիծաղեցրեց: Դերակատարներին առանձնացնել չեմ կարող: Բոլորն էին լուսավոր, ինքնատիպ, անկեղծ:
Հակոբ Պարոնյանը պիեսը գրել է 1872-ին` բարձրացնելով խնդիրներ, որոնց հետ, ցավոք, ամեն օր ենք բախվում: Քառորդ դար անց Երվանդ Օտյանը, ավարտուն տեսքի է բերել Պարոնյանի անավարտ թատերգությունը: Բեմադրիչ Արա Բաղդասարյանինը նոր լուծումներ է հաղորդել թատերգությանը:

Շողոքորթին`Պապիկին, մարմնավորում է ՀՀ վաստակավոր արտիստ Տիգրան Գաբոյանը: Դերերում են նաև Հայաստանի վաստակավոր գործիչ Սամվել Գրիգորյանը (Թադե), Ադելինա Հարությունյանը (Սոֆի), Նառա Սանթոյանը (Փառանձեմ), Վարագ Գևորգյանն (Հովսեփ), Արսեն Սաղաթելյանը (Արշակ), Հասմիկ Ղարիբյանը (Թերեզա), Սարգիս Ղարիբյանը (Տիգրան): Ներկայացման երաժշտական ձևավորումը ռեժիսոր Արա Բաղդասարյանինն է, զգեստները և նկարչական ձևավորումը` թատրոնի գլխավոր նկարիչ Անտոն Քեշիշյանինը:
Ներկայացումից հետո թատրոնի տնօրեն Տիգրան Վիրաբյանն ասաց, որ մայիսի 13-ի և 14-ի ներկայացման տոմսերը սպառվել են, ստիպված են եղել մեկ ներկայացում էլ ավելացնել մայիսի 24-ին, որը նախատեսված չէր: 700 -տեղանոց դահլիճում ևս 100 աթոռ դնելու անհրաժեշտություն է եղել: Երևանից ժամանած հյուրերին անդրադառնալով` ասաց. «Մշակույթի նախարարը տոմս է գնում իր գրպանից ու գալիս ներկայացում դիտելու: Գոնե ես նման բան երբևէ չեմ տեսել»:

Ի դեպ, նախարարը և Երևանից ժամանած հայտնի արվեստագետները ներկայացմանը հետևում էին ոչ թե օթյակից, այլ դահլիճից, կարծեմ`4-րդ ,թե 5-րդ կարգից:
Բնակավայրից բնակավայր մշակութային միջոցառումների մեկնելու ավանդույթը խոստանում է ավանդական դառնալ: Հույսի տեղ թողնելով նաև դպրոցականների աբոնեմենտային համակարգով ներկայացման տանելու հին ու բարի ավանդույթը վերականգնելու համար:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հ.Գ.- Տիգրան Վիրաբյանի հետ ամբողջական զրույցը` «Իրատեսի» առաջիկա համարներից մեկում:

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ